Wątroba jest jednym z najważniejszych narządów ludzkiego organizmu, który pełni wiele funkcji metabolicznych. Ocena jej funkcjonowania oraz poprawa jej “pracy” jest niezbędnym elementem terapii wspierających podczas leczenia onkologicznego.
Do jej podstawowych funkcji należą:
Dzięki wykonanym badaniom możliwa jest ocena:
Dlatego też w naszych pakietach wykonujemy nie tylko badania: ALT – Aminotransferaza alaninowa oraz AST – Aminotransferaza asparaginianowa, ale również Bilirubinę całkowitą oraz GGTP – Gamma-glutamylotranspeptydaza, aby w możliwie jak najlepszy sposób dostosować dietę dla pacjenta onkologicznego ze szczególnym uwzględnieniem ilości białka oraz tłuszczu w diecie.
ALT należy do grupy enzymów wskaźnikowych, narządowo nieswoistych. Wzrost aktywności następuje w przypadku uszkodzenia komórek lub zwiększenia przepuszczalności błon komórkowych. Pomiar aktywności wykorzystuje się głównie w diagnostyce chorób wątroby (wirusowe zapalenie wątroby, marskość, żółtaczka zastoinowa, nowotwory wątroby, alkoholowe uszkodzenie wątroby).
AST jest enzymem wewnątrzkomórkowym, którego najwyższe stężenia występują w mięśniu sercowym, wątrobie, mięśniach szkieletowych, nerkach i erytrocytach. Podwyższona aktywność wskazuje na uszkodzenie komórek narządu. Oznaczanie AST ma przede wszystkim znaczenie w diagnostyce laboratoryjnej chorób wątroby takich jak: wirusowe i toksyczne uszkodzenie wątroby, żółtaczka zastoinowa, marskość, przerzuty nowotworowe. Podwyższona aktywność AST występuje również w zawale mięśnia sercowego oraz w chorobach mięśni szkieletowych.
GGTP – występuje głównie w wątrobie, nabłonku dróg żółciowych, nerkach, trzustce i jelitach. Oznaczanie aktywności GGTP jest istotnym wskaźnikiem diagnostycznym monitorującym funkcje wątroby i dróg żółciowych. Dodatkowo jest wykonywane jako badanie przesiewowe w kierunku chorób wątroby i/lub nadużywania alkoholu oraz w celu różnicowania chorób wątroby i chorób kości jako przyczyny podwyższonego stężenia fosfatazy alkalicznej (ALP).
Bilirubina całkowita obejmuje pulę bilirubiny wolnej i bilirubiny sprzężonej. Do zwiększenia stężenia bilirubiny we krwi może prowadzić zwiększone wytwarzanie przekraczające możliwość jej wychwytywania i metabolizmu w wątrobie, uszkodzenie wątroby prowadzące do jej niewydolności, niedrożność przewodów żółciowych.